مشاعره کده بیا ۲ فروم

[eLOy]

او پیچ و خم و تاب و گره می‌نگرد
من بخت سیاه خویشتن می‌بینم

 

[نبات]

ماه من امشب بتابان نور خود بر جان من
کز تمام ظلمت و تاریکی شب خسته ام

 

[eLOy]

مبارک باشد آن رو را بدیدن بامدادانی
به بوسیدن چنان دستی ز شاهنشاه سلطانی

بدیدن بامدادانی چنان رو را چه خوش باشد
هم از آغاز روز او را بدیدن ماه تابانی

#مولانا

 

[نبات]

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد

جناب باباطاهر

 

[eLOy]

دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من


چون یاد تو می‌آرم خود هیچ نمی‌مانم

#سعدی_جانم

 

[نبات]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست،مشکل نشیند

جناب طبیب اصفهانی

 

[eLOy]

دل در گل رخسار تو می‌نالد زار
بر آینه‌ی دلم تو آهی نکنی

#مولانا

 

[نبات]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود



جناب نظامی​

 

[eLOy]

دگر از درد تنهایی، به جانم یار می‌باید
دگر تلخ است کامم، شربت دیدار می‌باید

مرا امید بهبودی نماندست، ای خوش آن روزی
که می‌گفتم: علاج این دل بیمار می‌باید

#شیخ_بهائی​

 

[سایه های بیداری]

دل میرود ز دستم ، صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
حافظ

 

[نبات]

آهوان گم شدند در شب دشت

آه از آن رفتگان بی برگشت ...

استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)

 

[eLOy]

تا یار مــــرا ربوده از هستی خویش
واقف نیم از بلندی و پستی خویش



آنگونه ز جام عشــــق مستم دارد
که آگاه نیم ز خویش و از مستی خویش

#قاآنی

 

[نبات]

شرط هواداری ما، شیدایی و شوریدگی ست
گر یار ما خواهی شدن،شوریده و شیدا بیا

 

[eLOy]

آن حرف که از دلت غمی بگشاید
در صحبت دل‌شکستگان می‌باید

هر شیشه که بشکند، ندارد قیمت
جز شیشه‌ی دل که قیمتش افزاید

#شیخ_بهايی

 

[سایه های بیداری]

دریغا روزگار نوش بگذشت
ندیمم بخت بود و یار ، ساقی
عراقی

 

[نبات]

یارم چوقدح بدست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

 

[سایه های بیداری]

دلم را شاد کن ساقی ، که نگذاشت
جدایی بر من از غم هیچ باقی
عراقی

 

[نبات]

یک نظر مستانه کردی عاقبت
عقل را دیوانه کردی عاقبت
با غم خود آشنای کردی مرا
از خودم بیگانه کردی عاقبت



فیض کاشانی

 

[سایه های بیداری]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
حافظ

 

[نبات]

دلفریبان نباتی همه زیور بستند

دلبرماست که باحسن خداداد آمد

حافظ