رباعیات مهستی گنجوی

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۰



دریای سرشک دیدهٔ پر نم ماست
وان بار که کوه برنتابد غم ماست
در حسرت همدمی بشد عمر عزیز
ما در غم همدمیم و غم همدم ماست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۱



آن بت که رخش رشک گل و یاسمن است
وز غمزهٔ شوخ فتنهٔ مرد و زن است
دیدم به رهش ز لطف چون آب روان
آن آب روان هنوز در چشم من است

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۲

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

با خصم منت همیشه دمسازی‌هاست
با ما سخنت ز روی طنازی‌هاست
ز عز خود و ذلت من بیش مناز
کاندر پس پردهٔ فلک بازی‌هاست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۳

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

گیسو به سر زلف تو در خواهم بست
تا بنشینی چو دوش نگریزی مست
پیش از مستی هر آنچم اندر دل هست
میگویم تا باز نگوئی شد مست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۴

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

آن کودک نعل‌بند داس اندر دست
چون نعل بر اسب بست از پای نشست
زین نادره‌تر که دید در عالم بست
بدری بسم اسب هلالی بربست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۵

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

چون با دل تو نیست … در یک پوست
در چشم تو یکرنگ بود دشمن و دوست
بس بس که شکایت تو ناکرده بهست
رو رو که حکایت تو ناگفته نکوست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۶

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

جوله پسری که جان و دل خستهٔ اوست
از تار زلفش تن من بستهٔ اوست
بی پود چو تار زلف در شانه کند
ز آن این تن زار گشته پیوستهٔ اوست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۷

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

آتش‌روئی پریر در ما پیوست
دی اب خم ببرد و عهدم بشکست
امروز اگر نه خاک پایش باشم
فردا برون باد بماند در دست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۸

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

دل جای غم توست چنان تنگ که هست
گل چاکر روی تو به هر رنگ که هست
از آب دو چشم من بگردد هر شب
جز سنگ دلت هر آسیا سنگ که هست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۲۹

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

چندان که نخواهی غم و رنجوری هست
در دوستیت آفت مهجوری هست
هنگام وداع‌ست چه می‌فرمائی
یک ساعته دیدار تو دستوری هست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۰

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

در خانهٔ تو آن چه مرا شاید نیست
بندی ز دل رمیده بگشاید نیست
گویی همه چیز دارم از مال و منال
آری همه هست آنچه می‌باید نیست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۱




امشب شب هجران و وداع و دوری‌ست
فردا دل را بدین سبب رنجوری‌ست
ای دل تو همی سوز تو را فرمان‌ست
وای دیده تو خون‌گری تو را دستوری‌ست

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۲

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

در آتش دل پریر بودم بنهفت
دی باد صبا خوش سخنی با من گفت
کامروز هر آن که آبرویی دارد
فرداش به خاک تیره می‌باید خفت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۳

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

سرمایهٔ خرمی به جز روی تو نیست
و آرامگه خلق به جز کوی تو نیست
آن جفت که طاق است قد و سایهٔ توست
وان طاق که جفت است جز ابروی تو نیست

 

[*JujU*]

گنجور
جستجو:
رباعی شمارۀ ۳۴

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

ما را به دم پیری نگه نتوان داشت
در حجرهٔ دلگیر نگه نتوان داشت
آن را که سر زلف چو زنجیر بود
در خانه به زنجیر نگه نتوان داشت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۵

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

شب‌ها که به ناز با تو خفتم همه رفت
دُرها که به نوک غمزه سفتم همه رفت
آرام دل و مونس جانم بودی
رفتی و هر آنچه با تو گفتم همه رفت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۶

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

در عالم عشق تا دلم سلطان گشت
آزاد ز کفر و فارغ از ایمان گشت
اندر ره خود مشگل خود خود دیدم
از خود چو برون شدم رهم آسان گشت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۷

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

چون شانه و سنگ اگر پذیرد رایت
تا فرمائی به لعل گوهرزایت
دستی به صد انگشت زنم در زلفت
بوسی به هزار لب نهم بر پایت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۸

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

من برخی آبی که رود در جویت
من مردهٔ آتشی که دارد خویت
من چاکر خاکی که فتد در پایت
من بندهٔ بادی که رساند بویت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۳۹

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

ای گشته خجل پری و حور از رویت
خورشید گرفته وام نور از رویت
در آرزوی روی تو داریم امروز
روئی و هزار اشک دور از رویت