رباعیات مهستی گنجوی

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۰

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

در طاس فلک نقش قضا و قدر است
مشکل گرهیست خلق از این بی‌خبر است
پندار مدار کین گره بگشایی
دانستن این گره به قدر بشر است

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۱

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

سوگند به آفتاب یعنی رویت
و آنگاه به مشک ناب یعنی مویت
خواهم که ز دیده هر شبی آب زنم
مأوای دل خراب یعنی کویت

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۲

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

تیر بستم تو را دلم ترکش باد
صد سال بقای آن رخ مهوش باد
در خاک در تو مردخوش خوش دل من
یا رب که … که خاکش خوش باد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۳

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

آن روز که مرکب فلک زین کردند
آرایش مشتری و پروین کردند
این بود نصیب ما زدیوان قضا
ما را چه گنه قسمت ما این کردند

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۴

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

در دهر مرا جز تو دل‌افروز مباد
بر لعل لبت زمانه فیروز مباد
و آن شب که مرا تو در کناری یا رب
تا صبح قیامت نشود روز مباد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۵

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

بی یاد تو در تنم نفس پیکان باد
دل زنده باندهت چو تن بیجان باد
گر در تن من بهیج نوعی شادیست
الا به غمت پوست برو زندان باد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۶

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

گر ملک تو مصر و روم و چین خواهد بود
آفاق تو را زین نگین خواهد بود
خوش باش که عاقبت نصیب من و تو
ده گز کفن و سه گز زمین خواهد بود

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۷

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

ای باد که جان فدای پیغام تو باد
گر برگذری به کوی آن حورنژاد
گو در سر راه مهستی را دیدم
کز آرزوی تو جان شیرین می‌داد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۸

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

چشمم چو بر آن عارض گلگون افتاد
دل نیز ز ره دیده بیرون افتاد
این گفت منم عاشق و آن گفت منم
فی‌الجمله میان چشم و دل خون افتاد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۴۹

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

کردی به سخن پریرم از هجر آزاد
بر وعدهٔ بوسه دی دلم کردی شاد
گر ز آنچه پریر گفته‌ای ناری یاد
باری سخنان دینه بر یادت باد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۰

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

ز اندیشهٔ این دلم به خون می‌گردد
کاخر کار من و تو چون می‌گردد
تا چند به من لطف تو می‌گردد کم
تا کی به تو مهر من فزون می‌گردد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۱

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

غم با لطف تو شادمانی گردد
عمر از نظر تو جاودانی گردد
گر باد به دوزخ برد از کوی تو خاک
آتش همه آب زندگانی گردد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۲

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

مشکی که ز چین ختن آهو دارد
از چینِ سرِ زلف تو آهو دارد
آن کس که شبی با غم تو یار بشد
تا وقت سحر ناله و آهو دارد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۳

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

جانانه هر آن کس که دی خوش دارد
جان .... بی‌دلان مشوش دارد
زنهار ز آه من بیندیش که آن
دوری‌ست که زیر دامن آتش دارد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۴

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

جان در ره عاشقی خطر باید کرد
آسوده دلی زیر و زبر باید کرد
وانگه ز وصال باز نادیده اثر
با درد دل از جهان گذر باید کرد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۵

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

شاها فلکت اسب سعادت زین کرد
وز جملهٔ خسروان تو را تحسین کرد
تا در حرکت سمند زرین نعلت
بر گل ننهد پای زمین سیمین کرد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۶

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد
با من دل پر زرق و نفاق تو چه کرد
چون زلف دراز تو شبی می‌باید
تا با تو بگویم که فراق تو چه کرد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۷

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

بگذشت پریر باز به سر لاله و درد
دی خاک چمن سنبل تر بار آورد
امروز خور آب شادمانی زیراک
فردا همی آتش غم باید خورد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۸

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

هر کارد که از کشتهٔ خود برگیرد
و اندر لب و دندان چو شکر گیرد
گر باز نهد بر گلوی کشتهٔ خود
از ذوق لبش زندگی از سر گیرد

 

[*JujU*]

رباعی شمارۀ ۵۹

مهستی گنجوی
مهستی گنجوی » رباعیات

آن یار کله‌دوز چه شیرین دوزد
انواع کلاه از در تحسین دوزد
هر روز کلاه اطلس لعلی را
از گنبد سیمین‌زِهِ زرین دوزد