٠•●♥❤ღ دلنوشته تنهایی ღ❤♥●•٠·

[Ops]

وقتي دلم برايِ تو بي تـــــــاب ميشود
چشمم برايِ ديدنت مشتاق ميشود
يادِ مه سيمايِ تو اي نازنين
هر لحظه اي در خاطرم تكرار ميشود
آنقدر شرم دارم كه عشقم به تو
پشتِ رديف و قافيه پنهان ميشود
زيباي ِ من تو نيمه اي از وجودمي
با توست كه غزلِ من ناب ميشود
تو قلب و روحِ مرا آباد ميكني
بي تو شعرهايِ من خراب ميشود
با تو ستاره ميچكد از شعر هايِ من
بي تو رديف و قافيه كمياب ميشود

 

[Ops]

تو مرا می‌فهمی

من تو را می‌خوانم

و همین ساده ترین قصه یک انسان است

تو مرا می‌خوانی

من تو را ناب‌ترین شعر زمان می‌دانم

و تو هم می‌دانی

تا ابد در دل من می‌مانی

​

 

[Ops]

دلم را که مرور می کنم؛

تمام آن

از آن ِ توست

نقطه ای،

از آن ِ خودم.

بر آن نقطه هم

میخ می کوبم و

قابِ عکسِ تو را

می آویزم...

​

 

[Ops]

آهـــــــــاي هميشگي ترينم!
تمام فعل هاي ماضي ام را ببر...
چه در گذر باشي
چه نباشي
براي من استمراري خواهي بود...
من هر لحظه تو را صرف ميكنم!

​

 

[Ops]

چه عبث ميكوشند فاصله هــــــــا...آنجا كه قلب من پل بسته است، تمام دنيا را تا حضور تو....

​

 

[Ops]

نفس نميكشد هـــــــواقدم نميزند زمـــــــــين
سكوت ميكند غــــــزل
بدون تو فقط همين
تمام لحظه ها شده
سكوت در نگاه تو
در آيينه نگاه تو
نگاه كن فقط همين
نفس درون سينه ام
چو سنگ سخت و سرد شد
صدا بزن به هر نفس
نفس تويي فقط همين

​

 

[Ops]

همين كه قاصدكي را فوت كني
تا عطر نفس هايت را با خود بياورد
براي دلــــم كافيـــــــــــــــــــــست

​

 

[Ops]

می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
محو تو ان چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
بی تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل
یا آنچنانکه بال ِ پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی ، می آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را

​

 

[Ops]

دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست ،مرا شاد میکند
لبخند را به دنیایم هدیه میکند
حتی این روزها گاهی پرواز میکنم
من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم . . .

​

 

[Ops]

مهرت به هزار چهره آراسته است
زيباييت از رونق گل كاسته است

هرگز نشدم آنچه تو مي خواسته اي

امــــــــا تو هماني كه دلم خواسته است

​

 

[Ops]

اينجا براي از تو نوشتن هوا كم استدنيا براي از تو نوشتن مرا كم است
اكسيرِ من، نه اينكه مرا شعرِ تازه نيست
من از تو مي نويسم و اين كيميا كم است
سرشارم از خيال ولـــي اين كفاف نيست
در شعرِ من حقيقتِ يك ماجرا كم است
تا اين غزل شبيه غزل هاي من شود
چيزي شبيه عطر حضورت در آن كم است
گاهي تو را كنار خود احساس مي كنم
اما چقدر دلخوشيِ خواب ها كم است

​

 

[Ops]

همه ي اين ها براي توستتا لبخندي بزني
و من
آرام بگيرم
سازِ دست هايم را كوك كرده ام
تو را مي شناسد
مگر مي شود
خاطره باشد و تو نباشي....؟
كافيـست
نه با چشم،
با دلــــــت
مرا بخواني

​

 

[Ops]

ديگر غزل به زمزمه خوابم نمي كني
جامي تهي شدم كه پر آبم نمي كني
ديگر مرا كه تشنه براي شنيدنم
با پاسخ نداده مجابم نمي كني
من خسته رسيدن خوابم ولي تو نيز
كاري براي حال خرابم نمي كني
يخ كرده در هجوم غمت طبع شعر من
با شعله ي آغوش خود مذابم نمي كني
يكدم نظر به اين دل عاشق نمي كني
ديگر غزل به زمزمه خوابم نمي كني

​

 

[Ops]

يادِ تو، هر شب اينجا به سراغم آيدشب كه نه،لحظه به لحظه به سراغم آيد
تا وصالِ سحرم با شبِ ظلمت برسد
جاي آبي كه عطش برگيرد، اشك چشمم به سراغم آيد
مينويسد قلمم هر چه بود و بشود و بگذشت
تا كه چشم خسته ميبندم،ياد چشمان تو به سراغم آيد
عجب اين است كه دل خسته و بشكسته تو را ميخواند
چه كنم تلخي بي تو ماندن هر لحظه سراغم آيد
خسته ام زين بي تو ماندن هاي تلخِ تلخِ تلخ
نفسم تا به تلاطم افتد، عطر نفسهاي تو به سراغم آيد

​

 

[Ops]

گاهي بخدا نفس كشيدن سخت است
يعني نفسي تو را نديدن سخت است
با زور مســـــكـــن قـــوي خوابيدن
با دلهره از خواب پريدن سخت است
عاشق نشدي زندگي ات تــــــلخ شود
تا درك كني كه دل بريدن سخت است
هر روز به انتظار نشستن تا شــــــب
از فاصله هاي دور ديدن سخت است
حـــــــقا كه مرا يار ندانستي،حـــــال
فهميدن اين درد شديدا ســــخت است
باشد، تو مرا هيچ انــگار ولـــــــــي
بي تو بخدا نفس كشيدن سخت است

​

 

[Ops]

تكرار " تـــــــــــــــو "
در هر ثــــــــــــانيه ام
قشنگترين تكراريـست كه هيچ وقت
تــكراري نــــــمي شــــــــــــــــــــــــود

 

[Ops]

وقتي دلم براي دلت تنگ ميشود
آواز غم به خلوتم آهنگ ميشود
در موسم فرار دلم از حريم عقل
بين سپاه عقل و دلم جنگ ميشود
ابر سكوت بر دل تو سايه گستر است
هر روزن اميد به من تنگ ميشود
تا كـــــي مرا به ديده ي ترديد بنگري
عشق از نگاهت عاقبتش ننگ ميشود؟!
از عشق قصه هاي شگفتي شنيده ام
پس سهم من ز قصه چرا سنگ ميشود؟؟

​

 

[Ops]

دستي به پلك حوصله ام ميزني! كه نه !
هستم، به خاطر من فكر بودني! كه نه!
عاشق تر از تمام غزل با توام! كه ها!
شعري شبيه ثانيه اي با مني! كه نه!
تاريك و سرد و مرده دلم گوشه اي شكست
افتاده نقش خاطره اي! روشني ! كه نه!
شاعر! عروس هر شبِ ... ول كن! غزل! توهم!
عهدي گرفته دلم؟ دل نمي كني! كه نه!
هرچند حوصله ام با تو سر نمي رود
گاهي، سري به حوصله ام ميزني! كه نه!

​

 

[Ops]

به تنهاييم قسم كه تو را دوست دارمت
من بي دليل و فلسفه ، دوست دارمت
هرجا تويي نفسم بوي زندگيست
من بي قيد و بند زندگي، دوست دارمت
ديوارهاي بين من و تو، هيچ نيست
من بي ترس اين همه ديوار، دوست دارمت
با اينكه از تو دورم و تنها نشسته ام
نزديك ياد توام ، دوست دارمت
من در كنار عقربه ي ثانيه شمار
هر ثانيه هزار بار دوست دارمت

​

 

[Ops]

بعضی از آدمها پر از مفهوم هستند
پر از حس های خوبند
پر از حرفهای نگفته اند
چه هستند، هستند
و چه نیستند، هستند
یادشان
خاطرشان
حس های خوبشان
آدمها
بعضی هایشان
سکوتشان هم پر از حرف هست
پر از مرهم به هر زخم است

​