مشاعره کده بیا ۲ فروم

[eLOy]

زلفِ پریشان ز تو و شانه شدن با دلِ من
زلزله ها با تو و ویرانه شدن با دلِ من

طالعم از روزِ ازل ، سوختنم در غمِ تو
شمع شدن با تو و پروانه شدن با دلِ من

#سیدشهرام_علیزاده

 

[نبات]

نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟
چو شادم می‌توانی داشت، غمگینم چرا داری؟

چه دلداری؟ که هر لحظه دلم از غم به جان آری
چه غم خواری؟ که هر ساعت تنم را در بلا داری

به کام دشمنم داری و گویی: دوست می‌دارم
چگونه دوستی باشد، که جانم در عنا داری؟

چه دانم؟ تا چه اجر آرم من مسکین بجای تو
که گر گردم هلاک از غم من مسکین، روا داری

بکن رحمی که مسکینم، ببخشایم که غمگینم
بمیرم گر چنین، دانم مرا از خود جدا داری

مرا گویی: مشو غمگین، که خوش دارم تو را روزی
چو می‌گردم هلاک از غم تو آنگه خوش مرا داری!


آقای عراقی

 

[eLOy]

یک دو روزی می گذارد یار من تنها مرا

وه! که هجران می کشد امروز، یا فردا مرا



شهر دلگیرست، تا آهنک صحرا کرد یار

میروم، شاید که بگشاید دل از صحرا مرا



#هلالی_جغتایی

 

[نبات]

ای یار ناسامان من از من چرا رنجیده‌ای؟
وی درد و ای درمان من از من چرا رنجیده‌ای؟
.
ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من
لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده‌ای؟
.
بنگر ز هجرت چون شدم سرگشته چون گردون شدم
وز ناوکت پرخون شدم از من چرا رنجیده‌ای؟
.
گر من بمیرم در غمت خونم بتا در گردنت
فردا بگیرم دامنت از من چرا رنجیده‌ای؟



جناب آقای سعدی

 

[eLOy]

یک بار حرف روی تواَم بر زبان گذشت

چون غنچه میدمد ز لبم بوی جان هنوز

#عاشق_اصفهانی

 

[نبات]

ز خاک من اگر گندم برآید
از آن گر نان پزی مستی فزاید

خمیر و نانوا دیوانه گردد
تنورش بیت مستانه سراید

جناب مولانای عزیز

 

[eLOy]

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم

خوش هواییست فرح بخش خدایا بفرست
نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم

#حافظ

 

[نبات]

می‌آمد یار مست و تنها تنها
با نرگس پرخمار رعنا رعنا

جستم که یکی بوسه ستانم ز لبش
فریاد برآورد که یغما یغما

جناب مولانا

 

[eLOy]

ای غذای جان مَستم نام تو
چشم عقلم روشن از انعام تو

عقل من ديوانه جانم مست شد
تا چشيدم جرعه‌ای از جام تو...

#عطار

 

[نبات]

منزل گه دل ها همه کاشانه ی عشق است
هر جا که دلی گم شده در خانه ی عشق است

ویرانه ی جاوید بماند دل بی عشق
آن دل شود آباد که ویرانه ی عشق است

عرفی شیرازی

 

[eLOy]

تا تو پیدا آمدی پنهان شدم
زانکه با معشوق پنهان خوشتر است

درد بر من ریز و درمانم مکن
زانکه درد تو ز درمان خوشتر است

#عطار

 

[نبات]

تو چرا جمله نبات و شکری
تو جرا دلبر و شیرین نظری

 

[eLOy]

هرچند رسیدن به شما یک رؤیاست
زیباست اگر جهان، به رؤیا زیباست

یک چشمه، تمام آرزویش رود است
یک رود، تمام آرزویش دریاست...

#وحید_اشجع

 

[نبات]

تنِ دی گرچه سپید است ولی این تن پوش

زینت جای قدم های تو را کم دارد

 

[eLOy]

در کوی خرابات نگاری دیدم
عشقش به هزار جان و دل بخریدم

بوئی ز سر دو زلف او بشنیدم
دست طمع از هر دو جهان ببریدم

#مولانا

 

[نبات]

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا

جناب مولانا

 

[eLOy]

ای راحتِ جان! بی‌تو ز جان دلگیریم
در سلسله‌ی تو بسته‌ی زنجیریم

دیدیم تو را یک نظر و جان دادیم
بنگر که برای یک نظر می‌میریم...

#فکری_مشهدی

 

[*دخترمهربون*]

میازار موری ک دانه کش است
ک جان دارد و جان شیرین خوش است

 

[eLOy]

تو به رخسار چو ماهی چه لطیفی و چه شاهی
تو مرا پشت و پناهی ز تو آراسته کارم

جز عشقت نپذیرم جز زلف تو نگیرم
که در این عهد چو تیرم که بر این چنگ چو تارم

#مولانا

 

[*دخترمهربون*]

خو باز میم شد پس:
مزن بر سر ناتوان دست زور
ک روزی ب پایش در افتی چو مور